19 lutego 1425 roku Andrzej z Zaborowa sprzedaje swoją część majątku w Żeliszewie bratu Wojciechowi za kwotę 20 kop groszy.

Książę Konrad III uwalnia dobra Bogusława Niewczasa z Żeliszewa z mieszkańcami i kmieciami od prac przy zamkach książęcych.

W 1529 roku Bracia Jan i Stanisław Grotowie wymieniają z kasztelanem sochaczewskim Mikołajem Wolskim m.in. wieś Żeliszew za inne dobra.

W XVIIIw dobra Żeliszewskie nabywa Józef Grzybowski. Majątek dziedziczy syn Marcjan który jest fundatorem kościoła rzymskokatolickiego w Żeliszewie Podkościelnym. Następnie majątek Żeliszew przechodzi na jego syna Stanisława. Marcjan jak i jego syn Stanisław byli podkomorzymi liwskimi.

W latach 1801-1833 folwark należy do Kuszlów.

W latach 1833-45 majątek należy do Dominika Lisieckiego. Dominik Sprzedaje dobra swojej teściowej Barbarze z Zaborowskich Gostomskiej, a następnie przechodzi na rzecz małoletniej córki Dominika.

Od 1873 roku majątek należy do Antoniego Kuszla. Kuszlowie mimo wielkiej zamożności nie posiadali tytułu szlacheckiego. Antoni Kuszel walczył u boku samego Napoleona Bonaparte dla którego to podczas bitwy ukradł 2 działa przeciwnikom. Kuszel posiadał w swoim majątku dwa więzienia Sybir i Kamczatka . Co ciekawe wjazd do parku nazywany jest białą bramą. Swoją nazwę nosi od sytuacji jakie miały miejsce we wjeździe albowiem Kuszel złodziei karał tratując ich białymi końmi.

 Doria-Dernałowicz nabyła majątek w latach 20tych. Rozparcelowała także ziemię z majątku która sprzedała okolicznym rolnikom.

W latach 30tych majątek kupuje Witold hr. Grabowski. Żona Witolda Helena była rodziną Kuszlów. W czasie wojny w stodole Grabowscy przetrzymywali rodzinę żydowską w karecie po Kuszlach. Rodzina przeżyła wojnę i dzięki niemu wyjechała do Australii.
Witold hr. Grabowski był prawnukiem Stanisława hr. Grabowskiego syna Stanisława Augusta Poniatowskiego ostatniego Króla Polski.

W 1944 roku majątek w Żeliszewie został upaństwowiony a ziemia rozparcelowana. O obiekt zabiegało wiele firm co udało się Warszawskiej "Polfie". Niestety remont firma zaczęła od stawów. W latach 70tych pałac został rozebrany do fundamentów. W 1980 r. rozpoczęto jego odbudowę. Budowa zakończyła się na wysokości parteru i części piętra. Budowę przerwano.

1996 r. obiekt zakupuje osoba prywatna od UG w Kotuniu . Po latach dewastacji parku właściciel zabezpiecza mury pałacu i przygotowuje dokumentację . Międzyczasie prowadzona jest rewitalizacja w części parku są także czyszczone stawy. Odbudowany zostaje budynek pałacu, przeprowadzona jest częściowa rewitalizacja która trwa do dnia dzisiejszego.